plaatfundering

Een plaatfundering is een vlakke betonnen plaat die direct op de bodem rust en de lasten van een gebouw over een zo groot mogelijk gebied verdeelt. Door het verspreiden van de belasting wordt differential settlement verminderd ten opzichte van veel kleinere funderingen. Plaatfunderingen worden vooral toegepast bij gebouwen met lage tot middelhoge draaglast en op bodems met beperkte draagkracht of relatief uniforme druk.

De uitvoering gebeurt meestal als een monolithische plaat van gewapend beton, sometimes met wapening in twee richtingen. De plaat kan ter plaatse worden gegoten en kan in sommige gevallen dienen als vloerconstructie, bijvoorbeeld met geïntegreerde vloerverwarming. Onder de plaat ligt vaak een dampremmende laag en isolatie; aan de onderkant kan de ondergrond worden gevuld met zand of compactieste lagen. Bij natte of drassige bouwterreinen wordt drainage en afwatering meegenomen. Ontwerpcriteria richten zich op het draagvermogen van de ondergrond, de verwachte in- en uitslag en de temperatuur- en vochtbelasting.

Voordelen van een plaatfundering zijn onder meer een snelle bouw, uniforme verdeling van lasten en korte zettingsvelden bij geschikte ondergrond. Nadelen kunnen bestaan uit hoge materiaalkosten, langere bouwtijd bij grote oppervlakken en de noodzaak van zorgvuldige waterdichting en bodembescherming. Men kiest voor een plaatfundering wanneer de ondergrond homogeen is en de bouwplanmatige lasten relatief gelijkmatig over het oppervlak kunnen worden verdeeld.

Varianten omvatten gewapende versus gewapende-vloerplaten en combinaties met vloerverwarming of speciale damping- en isolatieoplossingen. Een geotechnisch onderzoek bepaalt de geschiktheid en te hanteren dikte van de plaat.