egalisatie

Egalisatie is het proces waarbij verschillen tussen entiteiten (zoals mensen, regio’s of instellingen) worden verkleind door voorwaarden gelijk te trekken of uitkomsten te standaardiseren. De term is afgeleid van egaliseren en van het Franse égalité; in het Nederlands wordt egalisatie veelvuldig gebruikt in beleid, economie, rechtswetenschap en de sociale wetenschappen.

In publiek beleid verwijst egalisatie doorgaans naar maatregelen die ongelijkheden in middelen, kansen of serviceniveaus trachten te verminderen. Dit gebeurt vaak via financiële transfers of financieringsformules zodat gemeenten of regio’s een vergelijkbaar niveau aan publieke dienstverlening kunnen handhaven. In wet- en bestuursrecht kan egalisatie duiden op het waarborgen van gelijke behandeling onder regels en procedures en het voorkomen van discriminatie.

In onderzoek en techniek kan egalisatie ook verwijzen naar normalisatie of nivellering van data of oppervlakken, om systematische verschillen weg te nemen en vergelijkingen mogelijk te maken.

Als beleidsdoel is egalisatie verwant aan het idee van gelijke kansen of gelijke uitkomsten, maar de invulling en instrumenten variëren per domein. De term functioneert doorgaans als een neutraal descriptor van corrigerende maatregelen, eerder dan als een ideologie.

Zie ook: egalitarisme, gelijkmaking, standaardisatie, normalisatie.