PCRgebaseerde

PCRgebaseerde verwijst naar methoden en assays die polymerasekettingreactie (PCR) gebruiken als kerntechnologie om DNA of cDNA te amplifieren en daarmee doelsequenties te detecteren en vaak te kwantificeren. De term beschrijft een brede familie van benaderingen die afhankelijk zijn van amplificatie en detectie van specifieke genetische sequenties.

Belangrijke varianten zijn conventionele PCR, real-time PCR (qPCR) die de amplificatie tijdens de cyclus meet en vaak kwantificeert, en reverse-transcription PCR (RT-PCR) voor RNA-doelen waarbij RNA wordt omgezet in cDNA voordat amplified wordt. Digital PCR (dPCR) biedt absolute telling van target-moleculen door de reactie in vele kleine compartimenten onder te verdelen. Deze methoden kunnen zowel kwalitatieve als kwantitatieve informatie opleveren.

Toepassingen van PCRgebaseerde technologieën zijn onder meer klinische diagnostiek (detectie van virale en bacteriële infecties en genetische ziekten), detectie van mutaties en kankergerelateerde markers, forensisch onderzoek, voedselveiligheid en milieumonitoring. In de kliniek worden vaak RT-qPCR en qPCR gebruikt om snelle, specifieke detectie mogelijk te maken, terwijl dPCR meer nauwkeurigheid kan bieden bij lage tellingen.

Voordelen omvatten hoge gevoeligheid en specificiteit, snelle resultaten en de mogelijkheid tot multiplexing en kwantificatie. Nadelen zijn onder meer de noodzaak van zorgvuldig ontwerp van primers en probes, beheersing van contaminatie, afhankelijkheid van gespecialiseerde apparatuur en potentiële beïnvloeding door inhibitors of fouten in de interpretatie. PCRgebaseerde methoden vereisen doorgaans validatie volgens normen voordat ze breed in gebruik worden genomen.