forensisch

Forensisch verwijst naar de toepassing van wetenschappelijke methoden op juridische kwesties met als doel objectieve feiten en bewijsmateriaal aan rechtszaken te leveren. Het vakgebied bestrijkt diverse disciplines die samenwerken om sporen te identificeren, te analyseren en te interpreteren binnen een juridisch kader. Belangrijke takken zijn onder meer forensische biologie (DNA en serologie), toxicologie, chemie en materiaalanalyse, ballistiek, vingerafdrukken en documentonderzoek, digitale forensiek, forensische geneeskunde en antropologie.

Het onderzoeksproces begint vaak op de plaats delict met het veiligstellen en zorgvuldig vastleggen van sporen, gevolgd door een strikte chain of custody en analyse in geaccrediteerde laboratoria. De bevindingen worden gerapporteerd en, indien nodig, als bewijsmateriaal aan een rechtbank gepresenteerd. Kwaliteitsborging vindt plaats via normen zoals ISO/IEC 17025 en door middel van gevalideerde methoden, transparante rapportage en reproduceerbare resultaten.

Beperkingen bestaan uit onzekerheid in interpretaties en de kans op bias; daarom is probabilistische of statistische communicatie van kansen en betrouwbaarheden essentieel. Forensisch werk vereist ook ethisch handelen, objectiviteit en nauwe samenwerking met rechtshandhavers, rechtsgeleerden en, vaak, medische of wetenschappelijke specialisten. In het digitale tijdperk groeit de rol van digitale forensiek, gericht op onderzoek naar gegevens op computers, mobiele apparaten en netwerken.