Ontwikkelkosten

Ontwikkelkosten zijn uitgaven die worden gemaakt voor het ontwikkelen of verbeteren van producten, processen of software, doorgaans tijdens de onderzoeks- en ontwikkelingsfase van een onderneming. In de financiële verslaggeving maakt men doorgaans onderscheid tussen onderzoeksfase en ontwikkelingsfase. Kosten in de onderzoeksfase worden meestal als bedrijfskosten verantwoord. Ontwikkelingsfasekosten kunnen daarentegen, mits aan specifieke voorwaarden wordt voldaan, worden geactiveerd als immaterieel actief op de balans en vervolgens afgeschreven over de verwachte gebruiksduur. De voorwaarden richten zich op: technologische haalbaarheid om het product of de dienst te voltooien; de intentie en het vermogen om het project af te ronden; het vermogen om het resultaat commercieel te benutten; de verwachting van toekomstige economische voordelen; de beschikbaarheid van middelen om de ontwikkeling te voltooien; en de mogelijkheid om de kosten betrouwbaar te meten. Als niet aan deze criteria is voldaan, worden de kosten als bedrijfsKosten geboekt.

In de praktijk kunnen ontwikkelkosten tijdens de ontwikkeling een aanzienlijk aandeel in de uitgaven vormen. De mate van kapitalisatie kan afhangen van de toegepaste regelgeving, zoals IFRS (IAS 38) of lokale regels. De afschrijving geschiedt meestal over de verwachte gebruiksduur, en bij aanwijzingen van waardevermindering wordt een impairment-toets uitgevoerd. In Nederland bestaan daarnaast fiscale prikkels zoals de WBSO (Wet Bevordering van Speur- en Ontwikkelingswerk) die een deel van de kosten kunnen verlichten. Ontwikkelkosten zijn vooral relevant in sectoren met hoge R&D-intensiteit, zoals technologie, software, biotech en farmacie, waar de toekomstige kasstromen sterk door het succes van de ontwikkeling worden bepaald.