Mongolië

Mongolië is een land in Oost-Azië dat volledig landinwaarts ligt tussen Rusland in het noorden en China in de rest van de omtrek. Het gebied beslaat circa 1,56 miljoen vierkante kilometer, waardoor het een van de grootste landen ter wereld is qua oppervlakte. De bevolking bedraagt ongeveer 3,3 miljoen, met de etnische Mongolen als grootste groep. De hoofdstad en belangrijkste stad is Ulaanbaatar. De officiële taal is Mongools, met gebruik van het Cyrillische alfabet. Een aanzienlijk deel van de bevolking leeft nog steeds in nomadische gemeenschappen en onderhoudt een rijke traditionele cultuur.

Mongolië is een parlementaire republiek met een meerpartijenstelsel. De president is het staatshoofd, terwijl de premier de regering leidt. Het parlement heet het State Great Khural. De economie is grotendeels afhankelijk van mijnbouw (vooral koper, goud en steenkool), gevolgd door veeteelt (koeien, schapen, geiten en paarden) en landbouw. Toerisme groeit, vooral gericht op de nomadische cultuur, Naadam-feesten en de uitgestrekte steppes. Een belangrijk project is de Oyu Tolgoi-mijn, één van de grootste kopermijnen ter wereld.

Historisch gezien was Mongolië het centrum van het Mongoolse rijk onder Genghis Khan in de 13e eeuw. Het rijk werd later onderdeel van de Yuan-dynastie en kwam onder de invloed van Qing-dynastie. In 1911 kreeg Mongolië formeel onafhankelijkheid; vanaf 1921 tot 1990 was het een sociaalistische staat met sterke Sovjet-invloeden. Sinds 1990–1992 ondergaat het land een democratische overgang naar een markteconomie. Het klimaat is continentaal en extreem: koude winters, hete zomers; het zuiden bevat delen van de Gobi-woestijn en grote steppegebieden.