Microfragmentatie

Microfragmentatie is een term die in verschillende vakgebieden wordt gebruikt om het proces te beschrijven waarbij een stof in zeer kleine fragmenten wordt verdeeld, doorgaans op micron- of millimeterniveau, met behoud van een zekere mate van structuur of samenhang. De precieze betekenis en toepassing verschillen per discipline, maar het begrip verwijst in elk geval naar fragmentatie tot kleine eenheden die nog steeds een connectie met het oorspronkelijke materiaal hebben.

In de regeneratieve geneeskunde verwijst microfragmentatie vaak naar de verwerking van vetweefsel tot kleine fragmenten, bekend als microfragmented adipose tissue (MFAT). Dit gebeurt meestal mechanisch, zonder enzymatische digestie, en behoudt de extracellulaire matrix en de stromale vasculaire fractie. MFAT kan worden gebruikt als graft of injecteerbaar materiaal om weefselherstel te ondersteunen bij aandoeningen zoals knie-artrose, tendinopathieën en andere chronische ontstekingsgerelateerde aandoeningen. De verwerking vindt doorgaans plaats met apparaten die vetweefsel mechanisch fragmenteren en filteren. Het klinische bewijs voor effectiviteit varieert per toepassing en is vaak beperkt.

In de materialenwetenschap en geologie kan microfragmentatie verwijzen naar het opdelen van materialen in microfragmenten voor onderzoek of productie van micro- of nano-pulver en om eigenschappen zoals fragmentatiegedrag, porositeit of mechanische sterkte te bestuderen. Het begrip wordt ook gebruikt bij de studie van schadepatronen en materiaalgedrag onder dynamische belastingen.

Regelgeving en erkenning variëren per land. In sommige regio’s wordt MFAT als minimaal gemanipuleerd weefsel gezien en valt het onder specifieke regels voor autoloog gebruik. Het bewijs voor klinische toepassingen is niet uniform en vereist verder onderzoek en standaardisatie van procedures.