Markeringen

Markeringen zijn signalen, tekens of indicatoren die op voorwerpen, oppervlakken of in ruimtes worden aangebracht om informatie over te dragen, grenzen aan te geven of gedrag te sturen. Ze kunnen fysiek aanwezig zijn of digitaal voorkomen en gelden in uiteenlopende contexten, zoals industrie, verkeer, cartografie en communicatie.

Veelvoorkomende typen markeringen zijn verkeersmarkeringen (lijnen, kruispunten, zebrapaden), veiligheidsmarkeringen (gevaar, brandvoorzieningen), productetiketten en barcode- of serienummermarkeringen. Daarnaast komen kaartmarkeringen voor op kaarten en plattegronden, en in digitale omgevingen annotaties, metadata, QR-codes en RFID-tags.

Markeringen worden gemaakt met diverse materialen en technieken, waaronder verf, tape, gravure, stickers, etiketten en lasermarkeren. Voor digitale markeringen worden metadata, tags en codes toegewezen en beheerd via software en databases.

Overheden en industrie hanteren normen en standaarden om markeringen eenduidig en begrijpelijk te maken. Voor verkeers- en veiligheidsmarkeringen bestaan internationale en nationale richtlijnen; op cartografie gelden cartografische normen; in de industrie bestaan labeling- en traceerbaarheidsstandaarden zoals ISO- en EN-standaarden.

Markeringen vereisen onderhoud: slijtage, vervaging of beschadiging kunnen informatie onduidelijk maken. Regelmatige inspectie en vervanging helpen de leesbaarheid te behouden. In gebouw- en wegwijzerontwerp zijn duidelijke, inclusieve markeringen cruciaal voor navigatie en veiligheid.