Langenkortsteek

Langenkortsteek is een tekentechniek uit het borduren die wordt gebruikt om vormen met schaduw en textuur op te vullen. In het Engels wordt deze techniek vaak aangeduid als the long-and-short stitch. De methode berust op het plaatsen van lange en korte steken in nabije volgorde, meestal in langsleuven of vakken, zodat een geleidelijke overvloeiing van licht naar donker ontstaat.

Techniek en toepassing. De gebruikte steken worden doorgaans in rijen gezet en volgen de contouren van het ontwerp. Een veelvoorkomende aanpak is om vanaf een startpunt lange steken te nemen tot aan de rand, vervolgens korte steken in te voegen tussen de lange, waardoor een vloeiende overgang ontstaat. Door de lengte en de positie van de lange en korte steken te variëren, kunnen schaduwen en subtiele gradaties in kleur of toon worden gerepresenteerd. De richting van de steken kan variëren afhankelijk van het gewenste textuur- en portriseringseffect; zo kunnen meerdere richtingen samenhangende diepte leveren.

Historische context en gebruik. De langenkortsteek heeft een lange traditie in Europese borduurtechnieken, waaronder canvasborduurwerk, crewel en panelborduurwerk. Hij werd en wordt gebruikt om ronde vormen, gezichtstrekken en andere vormen met subtiele overgang te modelleren. De techniek is geschikt voor wol, zijde en katoen en wordt gewaardeerd om zijn vermogen om een schilderachtig uiterlijk te creëren zonder uitgebreide speciale materialen.

Zie ook. Langestek; Kortsteek; Borduurdichtings- en schaduwtechnieken.