Klimaatfluctuaties

Klimaatfluctuaties zijn variaties in klimaatkenmerken zoals temperatuur en neerslag die voorkomen op verschillende tijdschalen en die naast de langetermijntrend van klimaatverandering bestaan. Ze ontstaan uit de interne dynamiek van het klimaatsysteem (oceaan–atmosfeer interacties, cryosfeer) en uit externe invloeden zoals variaties in zonnestraling en vulkanische activiteit. In de korte termijn (jaren tot decennia) zien we fenomenen als ENSO (El Niño/La Niña), de Noord-Atlantische Oscillatie (NAO) en multi-decadal oscillaties zoals PDO en AMO. Op langere schalen spelen orbitalvariaties (Milankovitch-cycli) en andere processen een rol bij glaciaal–interglaciaal cycles. Mensen beïnvloeden de algemene opwarming, maar fluctuaties blijven ook bestaan in een warmer klimaat.

Metingen en reconstructies maken gebruik van ijs- en sedimentkernen, boombanden, historische bronnen en hedendaagse instrumenten; modellen helpen om natuurlijke variabiliteit te onderscheiden van door mensen veroorzaakte veranderingen.

Impact en toepassing: Klimaatfluctuaties beïnvloeden regionale neerslagpatronen, droogte, overstromingen en extreme weersomstandigheden, wat van belang is voor landbouw, waterbeheer en infrastructuurplanning. Ze kunnen korte termijn voorspelbaarheid bemoeilijken maar leveren belangrijke informatie voor adaptatie en risico-inschatting.

Relatie met klimaatverandering: Fluctuaties beschrijven variabiliteit rondom een veranderende basislijn; de huidige opwarming beïnvloedt de achtergrond waardoor kenmerken van variabiliteit kunnen veranderen en sommige uitingen van fluctuatie kunnen versterken of verzwakken.