oceaanatmosfeer

De oceaanatmosfeer is het gezamenlijke systeem van de oceanen en de atmosfeer waarin energie, impuls (momentum), waterdamp en koolstof uitgewisseld worden over de lucht-zeescheiding. Deze uitwisselingen sturen weerpatronen, oceaanstromingen en het klimaat op zowel regionale als mondiale schaal.

Belangrijke processen zijn onder meer warmtefluxen (sensible heat en latent heat), radiatieve interacties tussen zon en wolken, en turbulente fluxen die door de wind van lucht naar zee en vice versa worden getransporteerd. Verder vindt er gasuitwisseling plaats, waaronder CO2 en zuurstof, en verdamping-neerslag die vocht- en zoutbalans beïnvloeden. Zeespray en aerosolen spelen ook een rol in de bewolking en de stralingsbalans.

De interactie tussen oceaan en atmosfeer beïnvloedt en wordt beïnvloed door klimaatsystemen zoals ENSO, moessonregimes en tropische stormactiviteit. Veranderingen in zeewatertemperatuur en de structuur van de bovenste oceaanlaag leveren feedback die weerspatronen kan versterken of dempen. Het systeem bepaalt regionale opwarming, neerslagpatronen en de kans op extreme gebeurtenissen.

Waarnemingen en modellen: satellietinstrumenten leveren gegevens over zeewatertemperatuur (SST), windsnelheden, oceaankleur en wolkenbeelden, terwijl boeien, schepen en Argo-drijvers waarden leveren voor temperatuur, zout en fluxen. Klimaatmodellen koppelen oceaan- en atmosferische componenten om klimaatrespons en toekomstige veranderingen te simuleren.

Het bestuderen van de oceaanatmosfeer is essentieel voor betere weersverwachtingen, klimatologisch inzicht, de koolstofcyclus en het beheer van mariene hulpbronnen.