Home

Incontinentie

Incontinentie is het onvermogen om urine of feces onder controle te houden, wat leidt tot ongewild verlies. Het kan voorkomen als urine-incontinentie, fecale incontinentie of een combinatie daarvan. Urine-incontinentie wordt vaak onderverdeeld in stressincontinentie (verlies bij inspanning zoals hoesten of tillen), urge-incontinentie (plotselinge sterke aandrang) en mixed-type. Fecale incontinentie is verlies van ontlasting of gas door zwakte van de anale sluitspier of zenuwschade.

Oorzaken en risicofactoren: urine-incontinentie heeft vaak te maken met bekkenbodemzwakte, zwangerschappen, veroudering, menopauze, prostaatoperaties, obesitas en

Diagnostiek: anamnese en lichamelijk onderzoek, urinetesten en, indien nodig, urodynamische onderzoeken (bijv. cystometrie) en beeldvorming. Voor

Behandeling: leefstijlaanpassingen, bekkenbodemtraining, blaastraining en medicatie voor overactieve blaas. Voor stressincontinentie zijn pessaria, bekkenbodemchirurgie of sling-procedures

Impact en prognose: incontinentie beïnvloedt de kwaliteit van leven en kan sociaal isolement veroorzaken. Veel vormen

neurologische
aandoeningen.
Fecale
incontinentie
komt
vaker
voor
bij
oudere
mensen,
na
bekkenoperaties,
bij
neurologische
aandoeningen
en
bij
obstipatie
of
diarree.
fecale
incontinentie
kunnen
anorectale
testen,
endoanale
echografie
en
darmtraining
worden
toegepast.
opties.
Fecale
incontinentie
kan
met
vezelrijk
dieet,
medicatie
en
darmtraining
worden
beheerd;
in
sommige
gevallen
is
chirurgie
of
een
stoma
nodig.
zijn
medisch
beheersbaar
of
behandelbaar
met
conservatieve
en,
indien
nodig,
chirurgische
opties.
Regelmatige
evaluatie
en
multidisciplinaire
zorg
verbeteren
de
resultaten.