Ijzerzouten

Ijzerzouten zijn chemische verbindingen van ijzer met diverse tegenionen. Ze komen voor in twee hoofdoxidatietoestanden: ijzer(II) (Fe2+) en ijzer(III) (Fe3+). Door de combinatie met verschillende anionen bestaan er veel verschillende zoutsoorten, zoals ijzer(II) sulfaat, ijzer(III) chloride en ijzer(III) nitraat. In oplossing vertonen ze uiteenlopende eigenschappen die afhankelijk zijn van de oxidatiegraad en de pH.

In water verschillen de zouten in oplosbaarheid en hydrolyse. IJzer(II) zouten zijn meestal beter oplosbaar onder zure omstandigheden, maar oxideren in контакт met lucht snel naar ijzer(III). Dit proces kan troebelheid en de vorming van ijzerhydroxide veroorzaken. IJzer(III) zouten hydrolyseren in water en vertonen doorgaans een lagere oplosbaarheid, waardoor bij neutrale tot basische pH een geel- tot bruinrood precipitaat kan ontstaan. De oxidatiestatus bepaalt ook hun reacties met liganden en hun geschiktheid als coagulanten of voedingsstoffen.

Toepassingen van ijzerzouten variëren. Als voedingssupplementen tegen ijzertekort worden onder meer ijzer(II) sulfaat en ijzer(II) gluconaat gebruikt. In de industrie dienen ferrische zouten als coagulanten bij waterbehandeling en als pigment of katalysator. Ferrische zouten komen ook voor in fortificatie van voedingsmiddelen.

Veiligheid en milieu: hoge concentraties ijzerzouten kunnen giftig zijn en irritatie van ogen, huid of het maagdarmkanaal veroorzaken. Ze dienen voorzichtig te worden gehanteerd en op correcte wijze te worden afgevoerd volgens lokale regelgeving.