Hoogtemeterfunctie

Hoogtemeterfunctie is een sensor- of softwarefunctie die de hoogte ten opzichte van een referentiepunt schat. De meeste hoogtemeterfuncties zijn gebaseerd op twee principes: barometrische meting en GPS-positie. Een barometrische hoogtemeter gebruikt een druksensor om de omgevingsluchtdruk te meten. Afhankelijk van druk en temperatuur wordt de hoogte berekend met behulp van een model van de standaardatmosfeer. Gecombineerde systemen kunnen kalibratiegegevens gebruiken, zoals de lokale luchtdruk op zeeniveau (QNH) of het referentiepeil (NAP). Een GPS-hoogtemeter berekent hoogte via satellietsignalen; deze methode kan doorgaans minder nauwkeurig zijn in stedelijke gebieden en werkt ook zonder barometer.

Hoogtemeterfuncties worden veel gebruikt in de wandelsport, bergbeklimmen, duursporten, dronevliegen en navigatiesystemen voor vliegtuigen en schepen. Ze leveren informatie over verticale beweging, hoogteprofielen en hoogteverschillen tijdens navigatie of training.

Kalibratie en referenties: Barometrische hoogtemeters zijn gevoelig voor weersveranderingen; daling of stijging van de luchtdruk veroorzaakt hoogteafwijkingen. Daarom is regelmatige kalibratie met lokale luchtdrukgegevens noodzakelijk, bijvoorbeeld op zeeniveau (QNH) of een specifieke referentie (NAP). GPS-altimeters zijn minder afhankelijk van weersomstandigheden maar kennen doorgaans grotere foutmarges en reageren trager op snelle veranderingen.

Nauwkeurigheid en beperkingen: Barometrische hoogtemeters zijn vaak nauwkeurig voor korte periodes, maar drift door drukverschillen. GPS-altimeters zijn geschikt voor positie maar minder betrouwbaar voor hoogte in stedelijke omgevingen of tunnels. Moderne apparaten combineren beide bronnen voor betere prestaties.