referentiepeil

Referentiepeil is een vast niveau dat dient als referentie voor het meten van hoogtes in geodesie, landmeting en waterbeheer. Het vormt een vertical datum, waarmee hoogteverschillen worden uitgedrukt ten opzichte van dit nulniveau. Een referentiepeil kan worden gekoppeld aan een fysiek waterniveau of aan een netwerk van referentiepunten dat als nulpunt fungeert. Het is een conventioneel gekozen referentieniveau en geen natuurlijk stabiel obstakel.

In de praktijk wordt een referentiepeil vaak gebruikt om hoogtegegevens te koppelen aan kaarten, bouwplannen en hydraulische berekeningen. De metingen worden uitgedrukt in meters boven of onder het referentiepeil en vereisen soms omzettingen bij vergelijking van hoogtes uit verschillende bronnen of locaties. Een project kan ook een lokaal referentiepeil gebruiken dat afwijkt van het algemene datumnetwerk.

In Nederland is Normaal Amsterdams Peil (NAP) veruit het bekendste referentiepeil. Hoogtes in het Nederlandse topsografische en civiel-technische werk worden doorgaans uitgedrukt ten opzichte van NAP. Het NAP fungeert als sleutelwaarde bij waterbeheer, dijken, drainage en bouwvoorschriften, maar kan per regio of project ook worden vervangen door een локale of projectgebonden referentiepeil.

Beperkingen en veranderingen spelen mee: een referentiepeil is een conventie en kan verschuiven door ingrijpende geologische processen zoals bodemdaling, landopvrucht, zeespiegelvariaties of revisies van het datumstelsel. Voor internationale vergelijkingen is vaak een omzetting tussen verschillende referentiepeilen nodig.

Zie ook: verticale datum, referentiedatum, normen voor hoogtebepaling, NAP.