hoogtes

Hoogtes is de verticale afstand tussen een punt en een gekozen referentievlak of -oppervlak. Het begrip kan op verschillende manieren worden bedoeld: absolute hoogte verwijst naar de afstand tot een standaardreferentie, bijvoorbeeld het zeeniveau; relatieve hoogte geeft het verschil aan ten opzichte van een lokaal maaiveld of een ander referentieoppervlak. In het dagelijks taalgebruik worden vaak termen als hoogte boven zeeniveau en hoogte boven maaiveld gebruikt.

In de geografie, cartografie en bouwnijverheid wordt onderscheid gemaakt tussen hoogte boven zeeniveau (AMSL) en hoogte boven de grond (AGL). Voor veel toepassingen is de gebruikte referentie belangrijk, omdat hoogtecijfers kunnen variëren afhankelijk van het referentiesysteem en de datum waarop ze zijn berekend. In Nederland is het norm voor hoogte vaak het Normaal Amsterdams Peil (NAP), een referentie die dicht bij gemiddelde zeespiegel ligt en als basis dient voor hoogteberekeningen en -plannen.

Metingen en datasets voor hoogtes komen uit diverse bronnen. Typische methoden zijn topografische kaarten, digitale hoogtemodellen (DEM’s), LiDAR-technologie, satelliet- en GNSS-metingen, en ter plaatse uitgevoerde surveywork met altimeters. Deze gegevens worden verwerkt in geografische informatiesystemen om hoogtevariaties weer te geven en te analyseren.

Toepassingen van hoogtedata zijn breed: cartografie en kaartproductie, infrastructuur en bouwplanning, stedelijke ontwikkeling, waterbeheer en flood risk assessment, klimaatonderzoek en modellering van landschappen. Problemen bij hoogtegegevens omvatten verschillen tussen referentiesystemen, onnauwkeurigheden van meetmethoden en vertaling van hoogte naar verschillende eenheden of datums.