Geluidverschuiving

Geluidverschuiving is een term die in verschillende vakgebieden wordt gebruikt om een verschuiving in de timing of in de klankstructuur van geluid aan te duiden. In de fysica en akoestiek verwijst het meestal naar vertraging of fasering van geluidsgolven die door afstand, materiaalgrenzen of reflectie en interferentie in een ruimte ontstaat. Dergelijke verschuivingen beïnvloeden hoe een geluid in de ruimte wordt waargenomen en hoe goed geluiden zich aan elkaar aanpassen in opnames, luidsprekersystemen en ruimtelijke audio.

In de taalkunde betekent geluidverschuiving gewoonlijk een historische klankverandering: een systematische verandering van klanken over tijd binnen een taal of taalfamilie. Deze verschuivingen kunnen klinkers of medeklinkers betreffen en zijn centraal voor het begrijpen van taalverwantschappen en het reconstrueren van oudere talen. Voorbeelden bestaan in verschillende taalgroepen; bekende illustraties zijn klinkerveranderingen die leiden tot langetermijnverschijnselen in een talenstelsel.

In toegepaste disciplines wordt geluidverschuiving gemeten en gecorrigeerd om systemen beter te laten samenwerken. Het gaat hierbij om het bepalen van tijdvertragingen tussen signalen, het compenseren van latentie in digitale audioprocessing, en het afstemmen van microfoons en luidsprekers. Technici gebruiken methoden zoals kruiscorrelatie om de verschuiving te kwantificeren en waar nodig te corrigeren, zodat geluiden synchroon klinken en een duidelijke ruimtelijke afbeelding oplevert.