Gehoorapparaten

Gehoorapparaten zijn elektronische hulpmiddelen die het gehoor ondersteunen bij mensen met gehoorverlies. Ze versterken geluiden zodat spraak beter verstaan kan worden. Apparaten worden gedragen achter het oor (BTE), in het oor (ITE of ITC) of volledig in de gehoorgang (CIC). Moderne modellen zijn meestal digitaal en bieden functies zoals ruisonderdrukking en draadloze connectiviteit met smartphones of luisterapparaten.

Er bestaan verschillende typen, waaronder achter-het-oorapparaten met een oorstukje, en oordep en oorstijlen zoals receiver-in-canal (RIC) of helt tussen oor en kanaal. Open fitting-varianten behouden meer natuurlijk geluid en kunnen minder occlusie ervaren. Bewerkte ontwikkelingen omvatten miniaturisering, grotere batterijduur en oordoploze ontwerpen voor betere comfort en minder feedback.

De werking berust op een microfoon die geluid oppikt, een digitale of analoge processor die het signaal versterkt en verwerkt, en een luidspreker die het bewerkte geluid aflevert in het oor. Signaalverwerking kan ruisonderdrukking, directionele microfoons, feedbackonderdrukking en windruisreductie omvatten. Veel gehoorapparaten bieden draadloze verbindingen, telecoil (voor tDd-lijnen) en afstemming met smartphones via Bluetooth.

De fitting gebeurt meestal via een audioloog of hoorzorgprofessional. Er wordt een gehoormeting gedaan en mogelijk een gehoorervaringstest, gevolgd door afstelling en een proefperiode. Real-earmetingen kunnen worden gebruikt om de juiste versterking te controleren. Regelmatig onderhoud, reiniging en het wisselen van batterijen zijn nodig. Nieuwe modellen kunnen ook oplaadbare batterijen hebben.

Gehoorapparaten kunnen gehoorverlies verbeteren maar herstellen geen normaal gehoor. Geschiktheid hangt af van typen en ernst van het verlies. Voor zeer ernstige of aangeboren verlies kunnen alternatieven zoals cochleaire implantaten of botgebonden systemen overwogen worden. Kosten en vergoeding variëren per land en verzekering.