Gebruikerseenheid

Gebruikerseenheid is een term die in verschillende vakgebieden wordt gebruikt om een enkele gebruiker als meeteenheid aan te duiden voor gebruik, kosten of toegangsrechten. In de context van software en cloud computing fungeert de gebruikerseenheid vaak als basis voor licenties en prijsstelling: het kan staan voor één specifieke gebruiker met toegang tot een systeem (named-user) of voor het maximum aantal gelijktijdige gebruikers dat een dienst mag gebruiken. Afhankelijk van de licentie kan één gebruiker dus één eenheid vertegenwoordigen of kunnen andere regels gelden, zoals het tellen van sessies of apparaten.

In beveiliging en identity and access management wordt de gebruikerseenheid doorgaans gelijkgesteld aan een gebruikersidentiteit of gebruikersaccount. Aan elke identiteit worden vervolgens rechten, rollen en attributen toegewezen, zodat toegang tot systemen, data en applicaties gecontroleerd kan worden. In dit frame dient de gebruikerseenheid ook als basis voor auditing, rapportage en governance, omdat activiteiten vaak per gebruiker worden gevolgd.

Praktische overwegingen zijn onder meer de feitelijke toepassing van de eenheid: deelgebruik of gedeelde accounts kunnen de meetnauwkeurigheid beïnvloeden, terwijl organisatiebrede governance en naleving vragen om duidelijke definities en beleid rondom wat als één gebruikerseenheid telt. Afspraken met leveranciers en interne policies bepalen dus hoe de term precies wordt toegepast.

Samenvattend is de gebruikerseenheid een flexibel concept dat per domein verschilt, maar doorgaans de middelste maatstaf vormt voor het meten van gebruikersgebonden capaciteit, kosten en toegangsrechten.