Freesontwerp

Freesontwerp is een term uit de Nederlandse vaktaal die verwijst naar het ontwerp van objecten die geproduceerd worden met frezen, meestal via een CNC-freesmachine. Het begrip omvat zowel 2D-gevormde contouren als 3D-vormen en houdt rekening met de beperkingen van freestechnologie, zoals gereedschapsdiameter, toe te passen materiaal en de mondiale productiemethodes. Freesontwerp wordt veel gebruikt in de maakindustrie, houtbewerking, kunststofbewerking en metaalbewerking, maar ook in onderwijs en prototyping.

Belangrijke overwegingen bij freesontwerp zijn onder meer geometrie en toleranties. De rondingen en hoeken moeten rekening houden met de radius van het freesgereedschap en mogelijk gewenste clearances voor freesgangen. Dikte, holtes en lasnaden moeten zo worden ontworpen dat het gereedschap deze zonder beschadiging kan bewerken. Bevestiging en spanningsvrij materiaalwerk zijn cruciaal om beweging tijdens frezen te voorkomen. Daarnaast spelen gereedschapkeuzes en snijparameters een rol, zoals diameter en aantal tanden van het freesgereedschap, evenals snijsnelheden en voedingen, die de afwerking en nauwkeurigheid beïnvloeden.

Workflow en bestandstypes: ontwerp en simulatie gebeuren vaak in CAD-software, gevolgd door CAM-software die de bewerkingsstrategieën en toolpaths genereert en uiteindelijk G-code produceert voor de machine. Veelvoorkomende inputformaten zijn STEP of IGES voor CAD, terwijl CAM-applicaties soms STL gebruiken voor conversie naar bewerkingspaden. Freesontwerp vereist samenwerking tussen ontwerp, werktuigbouwkunde en machinering om functies en toleranties haalbaar te maken.

Toepassingen variëren van functionele onderdelen en maatwerk behuizingen tot educatieve bouwpakketten en artistieke objecten.