kunststofbewerking

Kunststofbewerking is het proces van het vormen, verbinden en afwerken van kunststof materialen tot eindproducten of componenten. Kunststoffen bestaan uit polymeren, vaak aangevuld met additieven. De belangrijkste groepen zijn thermoplasten, die bij verhitting vervormbaar blijven en opnieuw kunnen worden vervormd, en thermoharders, die chemisch uitharden en daarna niet meer smelten. De keuze van materiaal en proces hangt af van de gewenste sterkte, duurzaamheid, flexibiliteit en kosten.

Vormgevingsprocessen vormen de kern van kunststofbewerking. Spuitgieten wordt veel ingezet voor grote aantallen identieke delen met complexe vormgevingen. Extrusie produceert lange profielen of dunne flinterende dubbels, bijvoorbeeld buizen en folies. Thermoforming maakt grote vlakke of eenvoudige vormen uit plastische bladen door verwarming en vormgeving in een matrijs. Blasvormen wordt toegepast voor holle voorwerpen zoals flessen en kunststof tanks. Additive manufacturing of 3D-printing biedt mogelijkheden voor prototyping en complexe geometrieën.

Naast vormgeving bestaan er verbindings- en bewerkingsmethoden. Mechanische bewerking omvat frezen, draaien, zagen en boren. Lastechnieken voor kunststof, zoals ultrasonisch lassen, hot plate lassen en vibratielassen, worden gebruikt naast lijm- en klevverbindingen. Oppervlaktebehandeling, zoals schilderen, lamineren of bedrukken, verbetert uiterlijk en corrosie- en slijtvastheid. Voor sommige toepassingen is ook oppervlakteharding of speciale coating vereist. Additieve technieken worden steeds vaker gecombineerd met traditionele processen.

Duurzaamheid en recycling spelen een steeds grotere rol. Gerecyclede kunststofgranulaat, herverwerking van restmaterialen en ontwerp voor recycling zijn belangrijke aandachtspunten in de industrie. Toepassingsgebieden variëren van verpakkingen en automotive tot bouw, medische apparatuur en consumentenartikelen.