Feederschepen

Feederschepen zijn schepen die deel uitmaken van containervervoer en fungeren als knooppunten tussen regionale havens en grote transshipment-hubs. Ze verzamelen containers in kleinere havens en brengen ze naar een grotere hub waar de lading wordt geconsolideerd en vervolgens doorgevoerd op grotere oceaanstomers. Daardoor kunnen regionale havens deelnemen aan mondiale handelsnetwerken zonder directe aansluiting op de grootste lijnen.

In hub-en-spoke-netwerken ontsluiten feederdiensten regionale markten. Ze volgen vaste routes en schema’s en bedienen meerdere havens tussen hinterlandhavens en hoofdexportknooppunten. Veel feeders horen bij containerlijnen en kunnen deel uitmaken van handelsallianties.

Capaciteit en schepen: feederschepen hebben doorgaans een capaciteit tussen enkele honderden en enkele duizenden TEU, meestal tussen circa 500 en 3.000 TEU. Ze zijn ontworpen voor regelmatige dienstregeling en efficiënte loading- en unloadingprocessen, zodat ze snel kunnen wisselen tussen havens.

Operationeel nut: feeders vergroten het bereik en de betrouwbaarheid van leveringen voor regionale markten en verminderen de druk op grote hubs door kleine havens te bedienen. Nadelen zijn onder meer langere totale reistijden in vergelijking met directe oceaanroutes en financiële kwetsbaarheden door verstoringen in kleinere havens en hogere kosten per TEU op bepaalde routes.

Geschiedenis: Het concept van feederschepen ontstond met containerisatie in de jaren zestig en zeventig. Sindsdien zijn feeders een kernonderdeel van veel wereldwijde containernetwerken en verbinden ze regionale havens met de grootste vaarroutes.