Etiketteringseisen

Etiketteringseisen zijn wettelijke vereisten die bepalen welke informatie op het etiket van een product moet staan en hoe die informatie gepresenteerd wordt. Ze dienen om consumenten te informeren, veiligheid te waarborgen en de herkomst en traceerbaarheid van producten te waarborgen. De exacte eisen verschillen per land en per productcategorie, maar gemeenschappelijke elementen komen vaak terug: productidentiteit, nettoinhoud, houdbaarheidsdatum of uiterste gebruiksdatum, opslag- en gebruiksaanwijzingen, lot- of batchnummer, naam en adres van de producent of leverancier, en het land van herkomst wanneer dit vereist is.

Per sector bestaan aanvullende verplichtingen. Voedingsmiddelen bevatten ingrediëntenlijsten, allergeneninformatie en vaak een voedingswaardeverklaring. Cosmetica moeten ingrediënten vermelden volgens de INCI-nomenclatuur, een batchcode en aanwijzingen voor veilig gebruik. Chemische producten vallen onder classificatie en etikettering volgens CLP, met gevaarsymbolen, signaalwoorden en voorzorgsmaatregelen. Voor bepaalde producten en markten zijn ook informatievereisten voor duurzaamheid, milieuclaims en taaltoepassing op de label van toepassing.

Verantwoordelijkheden voor fabrikanten, importeurs en distributeurs zijn afhankelijk van de verkoopsmarkt. Labels moeten juist, volledig, leesbaar en duurzaam zijn en waar nodig vertaald naar de lokale taal. Niet-naleving kan leiden tot toezicht, terugroepacties en boetes. In de EU worden de etiketteringseisen overgenomen vanuit EU-regelgeving zoals voedselinformatie aan consumenten, CLP en REACH, en nationale vertaal- en implementatiewetten.