Certificatiesystemen
Certificatiesystemen zijn raamwerken waarin de conformiteit van een organisatie, product, dienst of proces aan vooraf vastgestelde criteria kan worden vastgesteld en beoordeeld. De criteria bestaan vaak uit internationale normen (bijv. ISO), nationale regelgeving, of competentie- en kwalificatiekaders. Certificatie kan vertrouwen vergroten bij klanten, naleving bevorderen en toegang tot markten vergemakkelijken, terwijl het ook bijdraagt aan continue verbetering.
Typen certificatiesystemen omvatten onder meer:
- Managementsystemen zoals ISO 9001 (kwaliteit), ISO 14001 (milieumanagement) en ISO 27001 (informatiebeveiliging).
- Productcertificatie en conformiteitsmarkeringen zoals CE, UL of andere sectorale keurmerken.
- Beroeps- en competentiecertificering die vakbekwaamheid attesteren.
- Sectorale normen en duurzaamheidsstandaarden zoals FSC, SA8000 of andere branche-eisen.
Een certificatiesysteem kent drie hoofdrollen:
- Normstellers die criteria ontwikkelen (bijv. ISO, EN-normen).
- Certificatieorganismen (certificatiebodies) die audits uitvoeren en besluiten nemen over certificering.
- Accrediterende instellingen die de deskundigheid en werkwijze van certificatieorganen waarborgen. In Nederland speelt de Raad voor
- Bepalen van scope en relevante criteria.
- Voorbereidende gap-analyse en opzet van documentatie.
- Uitvoeren van een formele audit door een gecertificeerde organisatie.
- Rapportage, besluit en uitreiking van het certificaat.
- Surveillance-audits en recertificering om de geldigheid te behouden.
- Voordelen: vergroten vertrouwen, bevorderen consistentie, verbeteren risicobeheer en markttoegang.
- Aandachtspunten: kosten en tijdsinvestering, bureaucratie en documentatie-eisen, en het risico op oppervlakkige naleving bij weinig toezicht.
Zie ook: conformiteitsbeoordeling, accreditatie en ISO-normen.