Celgetallen

Celgetallen zijn het aantal cellen in een afgebakende hoeveelheid, bijvoorbeeld in bloed, weefsel of een celcultuur. Het begrip wordt in biologie en geneeskunde gebruikt om de omvang van cellulaire populaties te kwantificeren en veranderingen in gezondheid of ontwikkeling te volgen. In klinische hematologie is het gebruikelijk om absolute celgetallen uit te drukken per volume-eenheid, zoals cellen per microliter of per liter. Veelvoorkomende celgetallen zijn het totaal aantal leukocyten (WBC), erythrocyten en trombocyten, maar ook tellingen van specifieke celtypes zoals lymfocyten of neutrofielen.

Metingen gebeuren met verschillende methoden. Handmatig tellen met een hemocytometer is nog mogelijk voor educatieve of kleinschalige toepassingen. Geautomatiseerde telling vindt plaats met impedantie- of optische cel counters, en met flowcytometers die cellen tellen en tegelijk kenmerken kunnen bepalen via fluorescentielabels. In laboratoria kan ook beeldvormende cytometrie worden gebruikt. Voor cultuur- of productietoepassingen zijn nauwkeurige tellingen essentieel voor het controleren van celgroei en productiviteit.

Overwegingen bij interpretatie zijn onder meer onderscheid tussen absolute aantallen en relatieve procenten, de juiste eenheid en mogelijke invloeden van staantijd, celdood of klontering. Normale referentiewaarden variëren per populatie, leeftijd en techniek, en trends zijn vaak relevanter dan een enkel getal. Celgetallen vormen een basismaat voor gezondheid, ziekte en biotechnologisch procesbeheer.