Bronchopulmonaal

Bronchopulmonaal is een medisch bijvoeglijk naamwoord dat betrekking heeft op zowel de bronchiën als de longen. Het wordt gebruikt om structuren, aandoeningen of processen te beschrijven die de luchtwegen en het longweefsel tegelijk raken of omvatten.

In de anatomie en klinische praktijk verwijst bronchopulmonaal naar longonderdelen en -processen die inherent zowel aan de bronchiën als aan het longparenchym gerelateerd zijn. Denk bijvoorbeeld aan bronchopulmonale segmenten in de longen, elk aangedreven door een eigen bronchiolus en met eigen vasculaire toewijzing. In beeldvorming en chirurgie wordt de term gebruikt om aantasting van zowel luchtweg- als longweefsel aan te duiden.

Een bekende toepassing is bronchopulmonale dysplasie, een aandoening die vooral bij premature geboren baby's voorkomt en gekenmerkt is door chronische longontsteking en beperkte longfunctie. De term kan ook voorkomen in beschrijvingen van radiologische bevindingen of pathologische processen waarbij zowel bronchiale als pulmonale elementen betrokken zijn.

Etymologie: bronchopulmonaal is samengesteld uit het Griekse bronchos (luchtweg) en het Latijnse pulmonis (long) met het achtervoegsel -aal, wat betrekking aanduidt. In het Nederlands wordt de vorm bronchopulmonaal gebruikt; bronchopulmonale wordt toegepast wanneer een bijvoeglijk naamwoord zich naar een vrouwelijk zelfstandig naamwoord uitstrekt, zoals bronchopulmonale dysplasie.