Basisbronnen

Basisbronnen zijn de kernbronnen die dienen als fundament voor onderzoek, studie of een project. Ze verschaffen de basiskennis, definities en de context en vormen daarmee het startpunt voor verdere verkenning.

Ze bestaan uit primaire bronnen (origineel materiaal zoals documenten, data of artefacten), belangrijke secundaire bronnen (beoordelingen, kernhandboeken en overzichtsartikelen), standaarden en officiële richtlijnen, en gezaghebbende referentiewerken zoals encyclopedieën. In veel vakgebieden spelen ook samenvattingen, handboeken en curatorische bibliografieën een cruciale rol als basis.

Bij het selecteren van basisbronnen let men op betrouwbaarheid, gezaghebbendheid, relevantie, actualiteit en vindbaarheid. Een gebalanceerde basis bevat ook historische en actuele bronnen en vermijdt overmatige afhankelijkheid van één auteurschap of één perspectief. Het doel is een solide en representatieve basis te bieden die toetsbaar is en waarmee overige literatuur systematisch kan worden verkend.

In onderwijs en onderzoek dienen basisbronnen als gemeenschappelijke referentiepunten: ze helpen termen te definiëren, feiten te controleren en een consistente route te bieden voor verder onderzoek en discussie. Ze vereisen wel regelmatige bijwerking omdat kennis kan veranderen; aanvullende bronnen moeten worden geraadpleegd en bronnen kritisch worden geëvalueerd op bias en scope.

Voorbeelden per domein: in de geschiedenis primaire documenten en officiële kronieken; in de wetenschap klassieke experimenten en overzichtsartikelen; in het recht constituties, wetten en belangrijke jurisprudentie; in onderwijswetenschap kernboeken en leerplanreferenties.