Home

Apennijnen

De Apennijnen (Italiaans: Appennini) is een lange bergketen die de Italiaanse schiereiland als ruggengraat doorkruist. Ze loopt van de Ligurische Zee in het noordwesten tot het zuidelijke uiteinde van Calabria, en vormt daarmee een grote geografische scheiding tussen de westelijke en oostelijke kusten.

De keten strekt zich uit over ongeveer 1200 kilometer en heeft een variabele breedte van tientallen kilometers.

Hoogste top is Gran Sasso d'Italia in de Centrale Apennijnen, met de Corno Grande. Andere belangrijke toppen

Het bergenstelsel levert talloze waterscheidingsgebieden op; belangrijke rivieren zoals de Tiber en de Arno vinden hier

De Apennijnen zijn van historisch en economisch belang voor Italië. Ze vormen een route voor toerisme en

Geologisch
bestaan
de
Apennijnen
uit
diverse
bergvormen
die
vooral
zijn
ontstaan
door
de
botsing
van
de
Afrikaanse
en
de
Eurazische
plaat.
De
bergen
zijn
onderverdeeld
in
drie
hoofdsegmenten:
Noord-,
Midden-
en
Zuid-Appennijnen.
zijn
Monte
Cimone
in
het
noorden
en
delen
van
de
Monti
Sibillini
en
de
Maiella
in
het
centrale
gebied.
In
het
zuiden
vindt
men
onder
meer
de
Pollino-massief,
die
tot
de
zuidelijke
Apennijnen
behoort.
hun
oorsprong.
Het
klimaat
en
de
flora
variëren
met
de
hoogte,
met
Mediterraan
landschap
in
lagere
zones
en
bergbossen
boven
de
boomgrens.
Het
gebied
telt
meerdere
beschermde
natuurgebieden
en
nationale
parken,
zoals
Gran
Sasso
e
Monti
della
Laga,
de
Majella,
de
Sibillini
en
Pollino.
landbouw
en
huisvesten
talrijke
steden
langs
hun
traject.
Het
gebied
is
bovendien
seismisch
actief;
ernstige
aardbevingen
hebben
het
getroffen,
zoals
in
2009
bij
L’Aquila
en
in
2016
in
Midden-Italië.