zaakgerichte

Zaakgerichte is een adjectief dat verwijst naar een werkwijze waarbij werk wordt georganiseerd rondom individuele zaken (zaken) in plaats van rondom afdelingen of losse taken. Het begrip komt vooral voor in Nederland, met name in de publieke sector en informatiebeheer, waar sprake is van een zaakgericht werken benadering.

Zaakgericht werken draait om het behandelen van een zaak van begin tot eind als één samenhangend proces. Een zaak heeft een lifecycle, relevante data, betrokkenen en een tijdpad. Belangrijke begrippen zijn onder meer zaaktypes (soorten zaken met een gedeelde opzet), stappen binnen de afhandeling en een volledige, auditable historie. De aanpak streeft naar end-to-end verwerking, hergebruik van gegevens tussen afdelingen en een dienstgerichte structuur die samenwerking mogelijk maakt over organisaties heen, met gestandaardiseerde processen en data modellen voor interoperabiliteit.

In informatiesystemen wordt zaakgericht werken ondersteund door zaak- of case management systemen en bijbehorende modellen die zaakgegevens centraal registreren en hergebruik mogelijk maken naarmate een zaak voortbeweegt door fasen. Het gebruik van gestandaardiseerde zaaktypes en workflows draagt bij aan transparantie, snelheid en verantwoording, terwijl duplicatie van werk wordt beperkt.

Uitdagingen bij de invoering zijn onder meer verandermanagement, governance en waarborging van data kwaliteit en consistentie across organisaties. Succes vereist een gedeelde terminologie, duidelijke eigenaarschap van zaaktypes en afstemming van processen op wettelijke en regulaire vereisten. Zaakgerichte werkwijzen bevorderen daarmee de toegankelijkheid en de effectiviteit van overheidsdiensten en vergelijkbare organisaties.