wortelcelwanden

Wortelcelwanden zijn de cellulaire wanden rondom wortelcellen en vormen samen met de plasmodesmata een communicatief en structureel netwerk in het wortelweefsel. Ze geven steun aan het ondergrondse organisme en zorgen voor de uitwisseling van water en opgeloste stoffen tussen cellen.

De wand bestaat primair uit cellulosemicrofibrillen die in een matrix van hemicelluloses en pectinen zijn geworteld. Deze combinatie maakt de wand flexibel zodat wortelcellen kunnen groeien en uitzetten in de bodem. In sommige wortelcellen kan secundaire wandsinigging optreden, vooral in cellen van vasculair weefsel en sclerenchyma, waarbij lignine en soms suberine worden ingebouwd om de wand steviger en minder permeabel te maken.

Functie en signaal: wortelcelwanden dragen bij aan mechanische sterkte, bepalen mede de richting van celgroei en reguleren de doorgang van water en mineralen door de wortel. De endodermale wand bevat vaak aaneengesloten kenmerken zoals de Caspariaanse plaat, een suberin-rijke band die een selectieve toevoer van mineralen naar de stele mogelijk maakt door het apoplastisch pad af te bakenen en zo de opname te controleren.

Tissue-specifieke kenmerken: het epidermis- en cortexweefsel hebben doorgaans dunne primaire wanden die groei mogelijk maken en tijdelijke barrièrefuncties bieden. In mature delen van de wortel kunnen wanden steviger of gelipidiseerd zijn, wat bijdraagt aan droogte- en zouttolerantie en aan worteldoorsnijding in harde grond.

Onderzoek en toepassing: kennis over wortelcelwanden is belangrijk voor landbouw en plantkunde, omdat wandcompositie invloed heeft op wateropname, nutriëntentransport en de veerkracht van wortels onder stress.