weerobservaties

Weerobservaties zijn systematische metingen en waarnemingen van de toestand van de atmosfeer op een bepaald tijdstip en op een bepaalde locatie, verzameld door instrumenten en waarnemers. Ze vormen de basis voor weersverwachtingen en klimaatonderzoek.

Meetelementen die vaak worden vastgelegd, zijn onder meer temperatuur, neerslag (hoeveelheid en type), windsnelheid en -richting, luchtvochtigheid, luchtdruk, zicht, wolkenbedekking en wolkenhoogte, evenals waargenomen weersverschijnselen zoals mist, sneeuw en regen. Bij sommige observaties worden ook stralingsmetingen uitgevoerd.

Methoden en bronnen van weerobservaties omvatten automatische weerstations, weerradar, radiosondes, schepen en boeien voor marine- en oceaanomgevingen, evenals satellieten. Daarnaast dragen burgerwetenschapsstations bij aan de dekking. Observaties kunnen handmatig worden geregistreerd of automatisch worden verzameld. De wereldwijde coördinatie verloopt via World Meteorological Organization (WMO) standaarden en kwaliteitscontrole om vergelijkbaarheid en betrouwbaarheid te waarborgen.

Toepassingen van weerobservaties zijn onder meer professionele weersverwachtingen en waarschuwingen bij extreem weer, klimaatmonitoring en -onderzoek, en evaluatie van weer- en klimaatmodellen. Data worden opgeslagen in nationale en internationale data-infrastructuren. In Nederland gebeurt dit onder andere via het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut (KNMI), wereldwijd via WMO- en nationale data-aanbieders.

Knelpunten en uitdagingen omvatten representativiteit en netdichtheid van waarnemingen, calibratie en homogenisatie van tijdreeksen, en de beschikbaarheid van open data. Regelmatige kwaliteitstoetsing blijft essentieel voor betrouwbare toepassingen.