watervastheid

Watervastheid is het vermogen van een product, constructie of systeem om waterindringing tegen te gaan onder gespecificeerde omstandigheden. Het begrip wordt toegepast in verschillende sectoren, zoals elektronica, bouw, automotive en scheepvaart, waar blootstelling aan regen, spatwater of onderdompeling een rol kan spelen. Watervastheid geeft aan hoe lang of onder welke omstandigheden water geen schade veroorzaakt.

Veel producten krijgen een classificatie die de watervastheid aangeeft. De meest gangbare Europese standaard is IEC 60529 (NEN-EN-IEC 60529), die ip-codes gebruikt. De eerste cijfer geeft de bescherming tegen vaste delen (0 tot 6), en de tweede cijfer geeft de bescherming tegen water (0 tot 8, met sommige coderingen als IPX4/ IPX5/ IPX6). Voorbeelden zijn IP44 (bescherming tegen voorwerpen groter dan 1,0 mm en tegen spatwater), IP67 (stofdicht en onderdompeling tot 1 meter voor een beperkte tijd) en IP68 (onderdompeling onder langer durende omstandigheden, afhankelijk van de specificatie van de fabrikant). Een configuratie zoals IPX7 of IPX8 geeft aan dat een apparaat geen informatie heeft over stofbescherming, maar wel waterbestendig is tot bepaalde dieptes en tijden.

Testen voor watervastheid omvatten onder meer spraytests, waterstralen en onderdompelingstesten, vaak uitgevoerd onder gecontroleerde temperatuur en druk. De resultaten worden vastgelegd in de betreffende IP-classificatie en aanvullende productdocumentatie.

Belangrijke ontwerp- en onderhoudsfactoren zijn afdichtingen en pakkingen, kleppen, sluitingen, materialenbestendigheid tegen water en chemicaliën, en regelmatige inspectie van slijtage. Veroudering, temperatuurwisselingen en mechanische belasting kunnen watervastheid verminderen; onderhoud en vervanging van afdichtingen zijn cruciaal om de gewenste bescherming te behouden.