vrucht

Vrucht is in de botanie het rijpe vruchtbeginsel van een bloem en vormt de zaden die zich in de plant voortplanten. Vaak ontwikkelt de vrucht zich na bevruchting uit het vruchtbeginsel en kan zij bestaan uit het zadenomhullende pericarp en soms uit daarnaast vrucht- of bloemweefsel. In de volksmond wordt wel gesproken van vruchten als eetbare, zoete plantenproducten, maar botanisch gezien verwijst vrucht naar dit reproductieve onderdeel.

Ontstaanswijze: Na bestuiving en bevruchting ontwikkelen de zaden zich uit de zygoten en het omliggende vruchtbeginsel groeit uit tot de vrucht. Het weefsel dat de zaden bevat of omgeeft heet pericarp. Vruchten kunnen flesachtig (flesvruchten) of droog zijn en variëren in structuur van zacht vruchtvlees tot beperkte sappen. Ze dienen in eerste instantie de zaden te beschermen en te helpen bij verspreiding.

Indeling: Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende hoofdgroepen. Eenvoudige vruchten ontstaan uit één vruchtbeginsel. Samengestelde vruchten ontstaan uit meerdere vruchtbeginsels van één bloem. Meervoudige vruchten ontstaan uit meerdere bloemen van een bloeiwijze. Voorbeelden: eenvoudige vruchten zoals appel en tomaat; samengestelde vruchten zoals aardbei (een aggregaat van meerdere vruchtjes op één bloem); meervoudige vruchten zoals ananas (uit meerdere bloemen in een bloeiwijze).

Functie en verspreiding: Vruchten spelen een centrale rol bij zaadverspreiding. Door smaak, geur of structuur worden dieren aangetrokken om de vruchten te consumeren en zaden te verspreiden. Verspreiding kan ook plaatsvinden via wind, water of mechanische mogelijkheden.

Zie ook: vruchtbeginsel, pericarp, zaden, plantreproductie.