bloemweefsel

Bloemweefsel, ook wel parenchym genoemd, is een type plantaardig weefsel dat een veelzijdige rol speelt in groei, opslag en herstel. Het bestaat uit dunwandige, flexibele cellen met een onregelmatige vorm die vaak dicht opeengepakt zijn, maar toch voldoende ruimte bieden voor intercellulaire vacuolen. Deze cellen behouden doorgaans een levende kern en organellen, waardoor ze metabolisch actief blijven.

Functioneel dient bloemweefsel als belangrijkste opslagplaats voor koolhydraten, eiwitten en vetten, vooral in knollen, zaden en wortels. Daarnaast draagt het bij aan fotosynthese wanneer het zich in bladeren bevindt, doordat chloroplasten in de cellen lichtenergie omzetten in chemische energie. In groeizones, zoals meristemen, levert bloemweefsel de benodigde celproliferatie en differentiatie om nieuwe weefsels en organen te vormen.

Er zijn verschillende subtypen binnen het bloemweefsel. Parenchymatische cellen in de cortex van stengels en wortels vormen ondersteunend weefsel, terwijl het aeroparenchym in drijvende bladeren en luchtzakken gasuitwisseling mogelijk maakt. Nascent aangekomen parenchymcellen kunnen zich later differentiëren tot gespecialiseerde weefsels zoals collenchyma of sclerenchyma, afhankelijk van de mechanische eisen van de plant.

Bloemweefsel heeft een opmerkelijk vermogen tot regeneratie; bij verwondingen kunnen de levende cellen zich delen en beschadigd weefsel aanvullen. Dit herstelvermogen is cruciaal voor de overleving van planten in wisselende omgevingen en onder stressfactoren zoals droogte of ziekte.