vreemdgaan

Vreemdgaan, ook wel ontrouw genoemd, is het aangaan van een romantische of seksuele relatie met iemand anders zonder toestemming of kennis van de partner, meestal in een relatie die als monogaam is afgesproken. Het begrip kan zowel seksuele ontrouw als emotionele ontrouw omvatten. Een seksuele affaire omvat fysieke intimiteit met een ander, terwijl een emotionele affaire draait om het ontwikkelen van een hechte band buiten de eigen relatie, soms zonder seksuele handelingen.

Vormen van vreemdgaan variëren. Seksuele ontrouw is het meest bekend, maar ook emotionele ontrouw wordt vaak als schadelijk ervaren. Soms treden beide tegelijk op. De mate waarin vreemdgaan als verraad wordt gezien, hangt af van individuele afspraken binnen de relatie en de culturele context.

Oorzaken van vreemdgaan zijn veelal complex en kunnen onder meer bestaan uit ontevredenheid over de huidige relatie, onvoldoende emotionele of seksuele bevrediging, gelegenheid en risicogedrag, een behoefte aan bevestiging of veranderingen, of persoonlijke kenmerken en geschiedenis. Open relaties of expliciet onderhandelde grensgebieden vormen een andere route waarin wat voor sommige partners ontrouw kan lijken, voor anderen onderdeel is van de afgesproken relatie.

Gevolgen van vreemdgaan zijn doorgaans aanzienlijk: verlies van vertrouwen, emotionele pijn, relatiestress, en mogelijk schaalvergroting van conflicten of echtscheiding. De impact kan zowel partners als kinderen raken en variëren afhankelijk van de context en de reaction van beide partners. Behandeling en herstelmogelijkheden omvatten vaak communicatie- en relatietherapie, individuele therapie, en veranderingen in relatiepatronen of grenzen.

Ruimtelijk en juridisch gezien heeft ontrouw in veel rechtsgebieden geen strafbaar feit, maar kan zij wel invloed hebben op echtscheidingsprocedures, alimentatie en verdeling van eigendom, afhankelijk van de lokale wetgeving en de omstandigheden.erderij.