voetnoten

Voetnoten zijn korte notities die verwijzen naar bronnen of aanvullende informatie en onderaan een pagina verschijnen. In de hoofdtekst wordt meestal een superscriptgetal geplaatst dat overeenkomt met de bijbehorende voetnoot. De notitie kan een bronvermelding bevatten, een verduidelijking van een bewering, of aanvullend commentaar dat niet in de hoofdtekst past.

Functie en gebruik: voetnoten dienen om lezers direct bronnen en extra context te geven zonder de stroom van de hoofdtekst te onderbreken. Ze helpen bij de verantwoording van beweringen en bieden ruimte voor toelichtingen die anders afleidend zouden zijn. In sommige vakgebieden worden voetnoten vooral gebruikt voor bronvermeldingen, in andere disciplines ook voor aanvullende interpretaties of uitleg.

Opmaak en varianten: de regels voor voetnoten variëren per stijl en publicatie. Voetnoten worden doorgaans numeriek genummerd in de volgorde van verwijzing; sommige stijlen herschikken of hernummeren per pagina, andere gebruiken een doorlopende telling door het hele document. Een alternatief is eindnoten, die aan het eind van een hoofdstuk of van het hele werk worden geplaatst.

Techniek en digitale publicatie: bij digitale teksten zijn voetnoten vaak klikbaar en leiden ze naar de ondertekst of naar een aparte pagina, terwijl in gedrukte publicaties voetnoten fysiek onderaan de pagina staan. Moderne tekstverwerkers bieden vaak automatische functies om voetnoten in te voegen en te beheren.

Historische context: voetnoten hebben een lange traditie in academisch schrijven en onderscheiden zich van eindnoten en bibliografie door hun directe, pagina-eigen referentiestijl. Moderne stijlen zoals Chicago, MLA en APA geven specifieke richtlijnen voor zowel inhoud als vorm.