visserijafspraken
Visserijafspraken zijn overeenkomsten tussen staten, gemeenschappen of organisaties over het oogsten van visbestanden. Ze regelen toegang tot visrechten, de verdeling van vangsten en de regels voor visactiviteiten in een bepaald gebied of voor een specifieke voorraad. Ze kunnen internationaal, regionaal of bilateraal zijn en hebben als doel een duurzame exploitatie te waarborgen, het bestaan van vissers te beschermen en conflicten over gedeelde hulpbronnen te voorkomen.
Tot de gebruikelijke inhoud behoren quotas en inspanningsbeperkingen, licenties en toezicht, gereedschap- en vistuigbeperkingen, seizoen- of
De afspraken worden meestal uitgevoerd via quota’s toegewezen aan betrokken partijen, vangstverdelingen, vistijd of inspanningsregels en
Voorbeelden: een bekend voorbeeld is het EU-Noorwegse visserijakkoord, dat toegang tot visserijkansen voor specifieke soorten regelt
Uitdagingen omvatten overbevissing, illegale, niet-geregistreerde en niet-gereguleerde visserij, onbalans in macht tussen partijen en de toenemende