vezelgrootte

Vezelgrootte is een algemene term die de afmetingen van een vezel beschrijft. In de meeste contexten gaat het om de dwarsdoorsnede van de vezel, uitgedrukt als diameter, maar soms wordt ook de lengte of een combinatie van maatklassen genoemd. De vezelgrootte is een cruciale parameter voor de verwerking en de prestaties van vezelrijke materialen en speelt een rol in textiele, papier-, kunststof- en optische toepassingen.

In textiel en kunststof bepaalt de diameter de hand, warmte-isolatie, drapeerbaarheid en sterkte van het eindproduct. Natuurlijke vezels zoals katoen en wol hebben diameters in het bereik van ca. 10 tot 40 micrometer, terwijl synthetische vezels meestal tussen ongeveer 5 en 25 micrometer liggen, afhankelijk van type en productieproces. Voor papier en cellulosevezels geldt een dwarsdiameter van enkele tientallen micrometer en lengtes variërend van tientallen tot duizenden micrometers. In optische vezels is diameter sterk gedefinieerd: de kerndiameter is doorgaans 8 tot 10 micrometer, terwijl de cladding vaak 125 micrometer heeft en de buitenste jacket de totale diameter verhoogt.

Methoden en standaardisatie: vezelgrootte wordt doorgaans bepaald met microscopie (optisch, SEM of TEM) en beeldanalyse, of met optische (laser) micrometers bij productie. Massa- of volumegebaseerde metingen zijn mogelijk bij polydisperse systemen en papierpulp, waar netwerk- of lengtegewichten meewegen.

Variatie en kwaliteit: vezelgrootteverdeling en anisotropie beïnvloeden de mechanische eigenschappen, verwerkbaarheid en eindgebruikkenmerken. Een nauwkeurige controle van vezelgrootte is daarom essentieel in kwaliteitsbeheer.