lengtes

Lengte is een fundamentele grootheid die de uitstrekkingsmaat van een object beschrijft langs zijn langste richting of de afstand tussen twee punten. In de meetkunde wordt vaak gesproken van de lengte van een lijnstuk; in de natuurkunde is lengte een maat voor de omvang van een object in een gegeven richting. Lengtes zijn over het algemeen scalair: ze hebben slechts een grootte en geen richting.

De basis-eenheid van lengte in het Internationaal Systeem van Eenheden (SI) is de meter. Langere of kortere maten worden uitgedrukt met prefixes zoals decimeter, centimeter, millimeter en kilometer. Andere systemen gebruiken imperiale eenheden als inch, voet en mijl. Meetmethoden variëren van eenvoudig meetlint en rolmaat tot nauwkeurigere instrumenten zoals schuifmaten en laserafstandmeters. In fundamenteel onderzoek komen interferometrie en kalibratie met referentieobjecten voor.

In de meetkunde wordt de lengte van een rechte lijnstuk bepaald door de afstand tussen de twee eindpunten. De lengte van een kromme heet arc length en kan worden berekend via integratie: lengte = ∫ sqrt(1+(dy/dx)^2) dx in het vlak; in ruimte via ∫ sqrt((dx)^2+(dy)^2+(dz)^2).

Lengtes spelen een rol in het dagelijks leven (kleding of textiel, kabels, bouwmaterialen), in wetenschap en techniek (ontwerpen, constructie, transport) en in de astronomie (afstanden tot sterren, zoals het lichtjaar en parsec).

Metingen van lengtes hebben onzekerheden afhankelijk van instrumenten, kalibratie en referentiepunten. Kalibratie tegen vastgestelde standaarden is essentieel voor vergelijking. Lengte kan variëren met de gebruikte meetmethode en de context waarin de meting gebeurt.