vettransplantatie

Vettransplantatie, of dierlijke transplantatie, is een medisch proces waarbij een organen, weefsel of stamcellen van een donor worden overgedragen aan een ontvangerdier om een verloren functie te herstellen of te verbeteren. Het gebied omvat zowel organen als weefsels en vindt plaats bij honden, katten en soms paarden en andere dieren. Doel is om functioneel herstel mogelijk te maken bij aandoeningen die elders moeilijk te behandelen zijn.

Inwendige en uitwendige typen transplantaties bestaan naast elkaar. Niertransplantatie is het meest gedocumenteerde voorbeeld bij honden en katten; levertransplantatie komt minder frequent voor maar is in sommige centra uitgevoerd. Corneatransplantatie wordt toegepast bij oogproblemen zoals zeer slecht genezende keratitis, en weefseltransplantatie (bijvoorbeeld huid- of botweefsel) wordt gebruikt bij uitgebreide verwondingen. Haematopoietische stamceltransplantatie wordt toegepast bij bepaalde bloed- en immuunziekten. Algehele supply van donoren is beperkter dan bij mensen, waardoor selectie van donor, matching en timing cruciaal blijven.

Immunologie speelt een centrale rol: afstoting kan optreden, wat immunosuppressieve therapie vereist. Medicijnen zoals ciclosporine/tacrolimus, prednison en aanvullende middelen worden ingezet om afstoting te voorkomen en infecties te beperken. Postoperatief beheer omvat monitoring van functionele werkzaamheid, bijwerkingen van medicatie en inwendige complicaties.

Ethische, juridische en economische aspecten wegen mee bij elke aanvraag. Donorrisico’s, dierenwelzijn en de kosten van langdurige behandeling vormen belangrijke overwegingen. Transferpraktijken verschillen per land en worden begeleid door veterinaire richtlijnen en ethische normen. Ondanks vooruitgang blijft vettransplantatie een gespecialiseerde en relatief zeldzame behandelingsoptie in de diergeneeskunde.