vervuilingen

Vervuilingen verwijzen naar de aanwezigheid van ongewenste stoffen, energie of hitte in de lucht, water en bodem die de kwaliteit ervan verminderen en schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu. Vervuiling ontstaat vooral door menselijke activiteiten zoals industrie, verkeer, landbouw en huishoudelijk gebruik. De verschijnselen kunnen lokaal voorkomen, maar ook langs lange afstanden worden verspreid via lucht, water of bodem.

Luchtvervuiling ontstaat door verbranding en industriële processen. Veelvoorkomende stoffen zijn fijn stof (PM2,5 en PM10), stikstofoxiden (NOx), zwaveldioxide en ozon. Watervervuiling ontstaat door lozingen van chemische stoffen, nutriënten zoals nitraten en fosfaten, zware metalen, microplastics en microbiologische verontreiniging. Bodemvervuiling volgt uit olie en oplosmiddelen, pesticiden en zware metalen die zich in de grond ophopen en drinkwaterbronnen kunnen beïnvloeden. Vervuilingen kunnen ook indirect effects hebben, zoals verstoring van ecosystemen en vermindering van bodem- en waterkwaliteit.

Gevolgen zijn onder andere gezondheidsproblemen bij mensen (luchtwegklachten en andere aandoeningen), verstoring van ecosystemen, verlies van biodiversiteit, en hogere kosten voor sanering en preventie. Daarnaast kunnen vervuilingen leiden tot risico’s voor drinkwater, landbouw en recreatie, en daarmee invloed hebben op leefomgeving en economie.

Beheer en mitigatie omvatten monitoring en normen door nationale en internationale regels, sanering van vervuilde locaties en preventie door schoner produceren, betere afvalbehandeling en hergebruik. Duurzame ontwikkelingen, milieubewustzijn en onderzoeksinspanningen dragen bij aan de vermindering van vervuilingen en aan een veerkrachtiger milieu.