verlichtingsbron

Een verlichtingsbron is elk object of fenomeen dat licht uitstraalt en zo zichtbare waarneming mogelijk maakt. In de natuur zijn voorbeelden de zon, vuur en bioluminescente organismen. In de technische context verwijst de term naar systemen en apparaten die energie omzetten in zichtbaar licht, zoals gloeilampen, halogeenlampen, fluorescentielampen, TL-buizen en LED-systemen, evenals gespecialiseerde bronnen zoals neon en laserapparatuur.

Belangrijke eigenschappen van verlichtingsbronnen zijn onder andere de totale lichtstroom (gemeten in lumen), de lichtsterkte of intensiteit (candela), en de efficiëntie (lumen per watt). Daarnaast spelen kleurkenmerken een rol, waaronder kleurtemperatuur (Kelvin), die bepaalt of licht warm of koel aanvoelt, en de kleurweergave-index (CRI), die aangeeft hoe natuurlijk kleuren worden weergegeven onder het licht. Andere relevante factoren zijn de levensduur, het energieverbruik en de warmteproductie.

Fonten en ontwerp: in ruimtelijke en productontwerpen wordt vaak gewerkt met lichtniveaus uitgedrukt in lux, evenals met de verdeling van licht (diffuus versus gericht) en de apparatuur die warmteafvoer regelt. Bij de keuze van een verlichtingsbron spelen efficiëntie, gewenste kleur en comfort voor de gebruiker een centrale rol, naast kosten en duurzaamheid.

Historisch overzicht: de ontwikkeling loopt van vuren en kaarsen via olie- en gaslampen naar de gloeilamp, halogeen en fluorescentie, tot de moderne LED-technologie. LED’s hebben momenteel een dominante positie vanwege hoge efficiëntie en lange levensduur, terwijl oudere technologieën nog in gebruik blijven voor speciale toepassingen.