verleggingsregeling

Verleggingsregeling, ook wel reverse-charge genoemd, is een btw-regeling waarbij de btw-heffing verschuift van de leverancier naar de afnemer. In plaats van dat de leverancier btw berekent en afdraagt, moet de afnemer de btw aangeven in zijn eigen btw-aangifte en kan hij, voor zover hij recht heeft op vooraftrek, de btw als voorbelasting terugvorderen. Daarmee loopt de leverancier geen btw-vordering en de afnemer wordt verantwoordelijk voor de btw-handhaving.

Toepassingsgebieden van de verleggingsregeling variëren per land en sector. In de Europese Unie wordt de regeling veel gebruikt voor intracommunautaire leveringen van diensten tussen btw-ondernemingen (b2b) aan elkaar. In Nederland is de verleggingsregeling ook gangbaar voor bepaalde sectoren, zoals bouw- en sloopdiensten, en voor specifieke leveringen van goederen of diensten waar fraudegevoeligheid of administratieve vereenvoudiging speelt. De exacte toepassing kan per kwartaal of per transactie verschillen en is vastgelegd in de btw-wetgeving en bijbehorende regelgeving.

Hoe het werkt in de praktijk: de leverancier factureert zonder btw en vermeldt vaak “btw verlegd” op de factuur. De afnemer berekent over de ontvangen dienst of levering de btw tegen het toepasselijke tarief en draagt deze btw af in zijn aangifte. Tegelijkertijd kan hij de betaalde btw als voorbelasting aftrekken, voor zover hij recht heeft op aftrek. Dit vereist dat beide partijen feitelijk btw-plichtig zijn en dat de transactie door de regelgeving is vrijgegeven.

Verschillende aandachtspunten: de afnemer moet controleren of de transactie onder de verleggingsregeling valt en de btw op de juiste wijze verwerken in de aangifte. De leverancier mag geen btw in rekening brengen voor deze leveringen, tenzij de regeling niet van toepassing is. Correcte facturering, correcte vermelding van het verlegde btw en goede administratie zijn essentieel.