veldarbeiders

Veldarbeiders zijn arbeidskrachten die buiten in velden en open landbouwterreinen werkzaamheden verrichten. Het begrip wordt vooral gebruikt voor arbeid in de teeltsector, zoals akkerbouw, tuinbouw en wijngaardbouw, maar kan ook van toepassing zijn op bosbouw en landelijk onderhoud. Taken omvatten onder meer planten en zaaien, uitplanten, wieden, snoeien en oogsten, maar ook gewasbescherming, bemesting en irrigatie. Daarnaast kan het werken met landbouwmachines, het onderhoud van irrigatiesystemen en het laden en vervoeren van oogsten tot de dagelijkse werkzaamheden behoren.

Veldarbeiders werken vaak seizoensgebonden en kunnen direct bij een boer in dienst zijn of via uitzendbureaus en arbeidsbemiddelaars. In sommige regio's komen migrantenarbeiders uit andere landen of regio's, afhankelijk van de sector. Arbeidsvoorwaarden worden gereguleerd door nationale arbeidswetten en, waarvan toepassing, cao’s; loon, werktijden en overwerk zijn doorgaans vastgesteld volgens de geldende regelgeving.

Werkcondities: buitenwerk brengt blootstelling aan weersomstandigheden met zich mee en levert lichamelijke belasting op. Risico's omvatten ongevallen met machines, val- en uitglijgevaar, en blootstelling aan pesticiden. Verplichte veiligheidsinstructies, persoonlijke beschermingsmiddelen en training zijn belangrijk, evenals voldoende rust en toegang tot water en voedsel tijdens lange werkdagen.

Historische context: veldarbeiders vormen een essentieel onderdeel van de landbouw, vooral in seizoensgebonden systemen en kleinschalige teeltgebieden. Mechanisatie heeft de aard van het veldwerk veranderd, terwijl internationale migratie en variaties in klimaat en markt de mobiliteit en samenstelling van de beroepsgroep beïnvloed hebben. Zie ook landbouwarbeid, seizoensarbeid, migrantwerkers.