uitgestoten

Uitgestoten is het voltooid deelwoord van het werkwoord uitstoten. Het kan als bijvoeglijk naamwoord of zelfstandig gebruikt worden en heeft verschillende betekenissen die meestal samen hebben met het idee van iets buiten houden, wegduwen of verwijderen.

Etymologie en algemene betekenis

Het woord is opgebouwd uit uit- (uit, naar buiten) en stoten (duwen, stoten). De meest gebruikte kernbetekenis is het iets of iemand naar buiten brengen: iemand uit een groep zetten, of iets uit een systeem of ventiel verwijderen.

Voorkomende betekenissen

- Sociale betekenis: iemand die uit een groep, gemeenschap of organisatie is geweken, uitgesloten of verbannen. In die zin ligt de focus op sociale uitsluiting en verlies van lidmaatschap. Voorbeelden uit het spraakgebruik zijn zinnen zoals dat iemand als uitgestoten wordt beschouwd. In de taal kan ook gezegd worden dat iemand “uitgestoten” is, al vaker wordt ook gesproken van “uitgesloten” of “verbannen”.

- Fysieke of wetenschappelijke betekenis: iets dat uit een systeem is gestoten of uitgezonden, zoals gas of stof. In astronomie, geologie of biologie kan men spreken van uitgestoten materiaal of uitgestoten gassen als deze uit een bron worden vrijgemaakt.

- Technische betekenis: proces waarin iets wordt uitgestoten of weggevoerd, bijvoorbeeld afval of emissies in een technisch systeem.

Synoniemen en verwante termen

Gerelateerde uitdrukkingen zijn onder meer uitgestoten zijn, uitgestoten worden, of eenvoudigweg uitgestoten materiaal. Meer algemene termen voor sociale uitsluiting zijn uitgesloten en verbannen.

Zie ook

Ostracisme, uitsluiting, emissie, uitzetting.