trainingsaanpassingen

Trainingsaanpassingen zijn aanpassingen aan een trainingsprogramma met als doel de effectiviteit, veiligheid en geschiktheid voor de deelnemer te behouden of te verbeteren. Ze komen veel voor in sport, fitness, revalidatie en beroepsmatige training en worden gedreven door feedback, prestatiegegevens, gezondheidstoestand en wijzigingen in doelstellingen of omstandigheden.

Aanpassingen betreffen doorgaans volume (hoe vaak en hoe lang), intensiteit (belasting of tempo), oefeningenamenstelling en herstel. Ze kunnen ook betrekking hebben op progressie of regressie van oefeningen, vervanging van apparatuur of impact, en aanpassingen voor blessures, ziekten, leeftijd of beperkingen, evenals planning en logistieke factoren.

Het proces begint meestal met beoordeling en monitoring (bijv. prestatie-indicatoren, subjectieve inspanning of gezondheidsstatus). Met principes zoals FITT (frequentie, intensiteit, tijd, type) en indien passend periodisering plannen trainers veranderingen en voeren ze deze uit, waarna ze de resultaten evalueren om verdere aanpassingen te bepalen.

Voorbeelden: een hardloper met knieklachten vervangt hoogbelaste trainingen door fietsen en past de wekelijkse trainingsomvang aan; een beginner verhoogt het aantal sessies geleidelijk; een medewerker met een zittende baan krijgt korte mobiliteitsintervallen en kortere, vaker voorkomende trainingen; een oudere volger beperkt belasting en legt de nadruk op techniek.

Veiligheid en ethiek: aanpassingen dienen rekening te houden met de gezondheid, toestemming te krijgen en eventuele nadelige reacties te monitoren. Dragers van het programma kunnen betrokken zijn: coaches, fysiotherapeuten of arbeidsdeskundigen waar nodig.