traceerbaarheidsinformatie

Traceerbaarheidsinformatie verwijst naar alle gegevens die toelaten om de herkomst, geschiedenis en verplaatsingen van een product in een keten te volgen. Zij omvatten onder meer batch- of lotnummers, productiedata, vervaldatums, leveranciers en klanten, opgetreden verwerkingsstappen, opslag- en transportlocaties, en de houders van de producten bij elk schakelpunt. Met deze informatie is zowel backward tracing (van eindproduct naar bron) als forward tracing (van bron naar eindgebruiker) mogelijk, wat nodig is bij kwaliteits- en veiligheidsincidenten en recalls.

Traceerbaarheidsinformatie wordt toegepast in vele sectoren, met name in de voedingsmiddelen-, farmaceutische en medische sector, maar ook in automotive, elektronica en textiel. In de voedselketen is het essentieel voor recalls en compliance, terwijl het in productieomgevingen bijdraagt aan kwaliteitscontrole, traceerbaarheid van loten en betere zicht op de supply chain.

Praktijken en standaarden komen voort uit identificatiecodes zoals GTIN en batchnummers, en locatiecodes zoals GLN. Gegevens worden vastgelegd in systemen als ERP, MES en LIMS en kunnen ondersteund worden door GS1-standaarden en data carriers (QR-code, RFID). In de EU verplicht de voedselwetgeving traceerbaarheid en snelle recalls waarborgen.

Voordelen omvatten verhoging van veiligheid, snellere recalls, verbeterde kwaliteitscontrole en efficiënter voorraadbeheer. Uitdagingen zijn onder meer datakwaliteit, interoperabiliteit tussen systemen, privacy en eigendom van data, alsook de kosten van implementatie en onderhoud.