toestandkomt

Toestandkomt is een door sommige auteurs voorgestelde Nederlands term die verwijst naar het moment waarop een toestand of conditie manifest wordt. Het is geen algemeen aanvaarde term in standaardwoordenboeken; het komt vooral voor in neologismen of discussies over taalvorming.

Etymologie en betekenis: De term is samengesteld uit toestand (de conditie) en komt (komt op, verschijnt). Als concept duidt toestandkomt op het tijdstip waarop een toestand ontstaat of zich laat zien, bijvoorbeeld wanneer symptomen voor het eerst optreden of wanneer een systeem een nieuwe eigenschap bereikt. Het fungeert daarmee als aanduiding van de overgang van afwezige naar aanwezige toestand.

Gebruik en context: In filosofische, wetenschappelijke of medische contexten kan toestandkomt worden gebruikt om de overgang te markeren tussen een toestand die nog niet aanwezig is en een toestand die wel aanwezig is. Het is daarmee een hulpmiddel om de onset van een toestand te benoemen. Omdat de term niet breed gedocumenteerd is en de vormgeving als samenstelling ongebruikelijk kan zijn, kiezen veel schrijvers voor gevestigde termen zoals onset of ontstaansmoment. Voorbeelden uit hypothetische toepassingen kunnen zijn: “Het toestandkomt van de ziekte werd vastgesteld bij dag 5,” of “het tijdstip van toestandkomt werd bepaald door drempelwaarden.”

Zie ook: onset, ontstaansmoment, emergentie.