suikerniveaus

Suikerniveaus is een term die verwijst naar de hoeveelheid suiker in een bepaald medium, meestal de concentratie van glucose in het bloed of de hoeveelheid suiker in voedingsmiddelen en dranken. In de medische context wordt bloedglucose gemeten in millimol per liter (mmol/L) of milligram per deciliter (mg/dL). Bij gezonde mensen gelden doorgaans nuchtere waarden van ongeveer 3,9 tot 5,5 mmol/L (70–99 mg/dL). Waarden van 5,6 tot 6,9 mmol/L worden vaak als verhoogd en mogelijk prediabetes beschouwd, en nuchtere waarden van 7,0 mmol/L of hoger kunnen wijzen op diabetes volgens veel richtlijnen. Een willekeurige plasmawaarde van 11,1 mmol/L (200 mg/dL) bij klachten kan diagnostisch relevant zijn.

Voor langdurige regulatie kan ook HbA1c worden gebruikt, uitgedrukt als percentage geglyceerd hemoglobine. Normale waarden liggen meestal onder 5,7%; 5,7–6,4% wijst op prediabetes en ≥6,5% op diabetes. In deze context geeft HbA1c een indruk van gemiddelde glucosewaarden gedurende enkele maanden.

Bij voedingsmiddelen verwijst suikerniveaus naar de suikerinhoud per portie of per 100 gram. In voedingsstatistieken wordt onderscheid gemaakt tussen totale suikers en toegevoegde suikers. Labeling verschilt per land; in de EU worden toegevoegde suikers vaak apart vermeld, naast de totale suikerinhoud.

Gezondheids- en voedingsbeleid richt zich op het beheersen van toegevoegde suikers om gluco-regulatie te ondersteunen en risico’s op diabetes en tandheelkundige problemen te verminderen. Suikerniveaus in het lichaam kunnen door factoren zoals inspanning, insulineproductie en leverfunctie variëren, en plotselinge veranderingen kunnen symptomen van hypo- of hyperglykemie veroorzaken.