stuiteren

Stuiteren is het terugkaatsen van een voorwerp na een botsing met een oppervlak. Het woord wordt vooral gebruikt voor voorwerpen die na contact met een harde ondergrond opnieuw van richting veranderen, zoals een bal die tegen de grond stuitert. De hoogte van de volgende sprong is doorgaans lager dan die van de oorspronkelijke sprong omdat energie verloren gaat door vervorming, wrijving en luchtweerstand.

In de natuurkunde wordt stuiteren beschreven met de coëfficiënt van restitutie, e, tussen het voorwerp en het oppervlak. e ligt tussen 0 en 1: bij e = 1 is de botsing volledig elastisch en keert de snelheid in tegengestelde richting terug; bij e = 0 houdt het voorwerp na de botsing op met een beweging voor. In praktijk is e meestal minder dan 1, waardoor elke volgende stuit kleiner uitvalt. De exacte hoogte en snelheid na stuiteren hangen af van factoren zoals materiaal, vorm, ondergrond en temperatuur.

Toepassingen: Bij sport en speelgoed wordt het stuiteren benut om gedrag van ballen te sturen; in engineering en techniek spelen stuitende systemen zoals schokdempers en materialen met demping een belangrijke rol, waarbij het stuitgedrag wordt gemodelleerd om trillingen te beheersen en impact te beperken.